15)

Dictum sapienti sat est

De tropische stad. Een wirwar van steegjes, marktpleinen en tempels.
Kraampjes van zeildoek en drijfhout, iedere tafel een stamkroeg. Wilde muziek uit duistere, halfopen deuren.

Als een Olympische fakkel, een razende toorts had het grote nieuws de nauwe straatjes en de opgehangen was geschroeid.

De Keizer van Amerika kwam naar de stad met zijn gevolg.

Een grote opwinding maakte zich meester van de straat en ’t beloofde een heel spektakel te worden.

Alle priesters deden ieder gebed dubbel en verbonden er voor de zekerheid een vloek aan, mocht de smeekbede niet verhoord worden.

De plaatselijke Grootvizier had voor de gelegenheid extra ruimte gemaakt in zijn schatkist en alle dames in een straal van honderdvijfentwintig werst trimden hun haar met uiterste nauwgezetheid.

Langs de gehele hoofdstraat werd een tribune gebouwd. Chesterfield en satijnen kussens zover het oog reikte.

Alle voorgevels werden voorzien van vers stucwerk en een fris kleurtje, straten en riolering werden geheel gerenoveerd. De oude afvoer werd bedekt met Perzische tapijten.

Stadsdichters, kunstenaars en muzikanten werden gesommeerd zich onverwijld te melden bij het Paleis, teneinde de Allerhoogste Bezoeker Denkbaar met een gezamenlijke voorstelling het Hoofd op hol te brengen.

Vreten en zuipen als nooit te voren. Voor iedereen. Een boerenbruiloft voor de uitgehongerde massa's. Een bazaar van het bizarre, de kosmos in een notedop.

Temidden van dit alles een viertal lachende derden. In feite twee sets eenlingen.