woensdag 3 januari 2007

7) Saippuakivikauppias.















Dat de Krachten van het Eeuwige en Eindeloze U nooit mogen verlaten, en Uw blik op de Zee die Wereld heet helder blijft, Uw wil ongebroken, Uw hart zuiver en Uw ondergoed en sokken droog en proper.


Een jungle was het. Een scharrelen en krioelen van levensvormen in een rijkdom en diversiteit aan soorten zoals men nergens anders aantrof, behalve wellicht in de kelder thuis, onder een afbladderend stuk vochtig behang. En dan nog zou men er een microscoop bij moeten gebruiken. Planten van een andere wereld, varens als krullende flatgebouwen, bomen hoger en wilder dan windmolens, een temperatuur en vochtigheid als in de sauna van Beëlzebub. Muskieten zo groot als een mannenhand en ergens in de verte trommels.
De Kapitein had er een hele dobber aan. Zijn mondvoorraad, bestaande uit een handvol gedroogde apenoren en een paar flesjes fanta, was genoeg voor een, hooguit twee dagen, waarna hij zich zou moeten wagen aan de vruchten van het woud. Een hachelijke onderneming, aangezien de noodzakelijke kennis over wat wel dan wel niet eetbaar was hem ten enenmale ontbrak.
In situaties als deze was goede raad duur, en het enige alternatief was dat hij er nog eens stevig de pas in zette onderwijl hopende op een wonder…

Op de hielen gezeten door een woedende menigte dorpsbewoners, blauwe mannetjes en een met twaalf armen wervelend ding van brons had hij zijn heil gezocht in het bijkans ondoordringbare regenwoud dat langs de oevers van de rivier wortel had geschoten, precies op het ogenblik dat de nood het hoogst was. De achtervolgers bleven op eerbiedige afstand van de bosrand en dit had voor de Kapitein al een veeg teken mogen zijn. Er werd nog wat geroepen en gescholden, maar na een tweetal dagmarsen begon hij te vermoeden dat wat het ook was dat het rapaille met hem van plan was geweest, dit wellicht te prefereren zou blijken boven de duistere verrassingen van het schier eindeloze woud, met zijn enge beestjes en graaiende lianen.

Twee keer al had hij zijn voet net op tijd uit een vleesetende plant teruggetrokken, en het gevecht met de reuzenslang was nou ook niet echt een ervaring die men dagelijks zou willen herbeleven, al was het traumatische effect ervan bijna een garantie voor levenslang door angstkreten en zwetend wakker worden verstoorde nachtrust. ’s Nachts werd hij aangestaard door rode ogen in de bosjes, en overdag zag hij bij voortduring iets vanuit zijn ooghoeken bewegen, transparant en geruisloos.
Water vinden was niet moeilijk, maar de wriemelende dingen die hem van onder het wateroppervlak verbaasd aankeken blusten ieder verlangen er eens even de lippen aan te zetten.

Door de uitdroging begon hij te hallucineren en het was al voorgekomen dat hij mensen zag lopen, waar hij dan roepend en struikelend achteraan ging. Op het moment dat hij ze bereikte en probeerde hun aandacht te trekken met een schouderklop gingen ze in rook op, om dertig meter verderop weer op te duiken. De vloek van Sisyphus. Steeds verder dwaalde hij de struiken in.

Wegwensen hielp hier niet, en zijn uitrusting was dusdanig mager dat zijn overlevingskansen slonken met iedere stap die hij zette. De fanta hield hem ternauwernood op de been. Zijn knieën knikten, en al snel werd lopen wankelen, en wankelen kruipen. Het was een vertoning waar zijn moeder niet trots op zou zijn geweest, dacht hij nog. Zo ongeschoren door het bos te kruipen was hem altijd voorgehouden als angstbeeld, telkens hij als kleine jongen iets had gedaan dat niet mocht.
Onvermijdelijk zou het moment komen dat zijn stofwisseling de constante druk van hitte, honger en uitdroging niet langer aankon en hij buiten bewustzijn zou raken.

Zonder twijfel zaten ze in de struikjes op dat moment te wachten, de eibofoben. Om ze op een afstand te houden stootte hij met zijn laatste krachten nog een “Nepmop: net alsof u net sufte? O, massa moet fusten ufo's laten pompen!” uit, alvorens in een duistere tunnel weg te glijden. Het laatste dat hij dacht was iets plezierigs over zijn nieuwe broek.

 

Samen met u online: niemand!

Add to Technorati Favorites